In Ziekenhuisgroep Twente (ZGT) blijkt flebitis – een ontsteking bij een infuus – veel vaker voor te komen dan zorgverleners dachten.
Doel: minder infecties
Het lijkt misschien een klein plekje met wat roodheid, maar de gevolgen kunnen groot zijn. Verpleegkundig specialist Ellis Folbert en verpleegkundige Mart Eggink trekken daarom aan de bel. Hun doel: minder infecties, kortere opnames en betere zorg voor elke patiënt met een infuus.
Wat is flebitis en waarom is het een probleem?
Een infuus is in de meeste gevallen onmisbaar, maar het kan ook misgaan. Wat begint met pijn of roodheid rond de infuusnaald, kan uitgroeien tot een ernstige infectie. Soms is zelfs behandeling met antibiotica nodig, waardoor patiënten langer in het ziekenhuis moeten blijven en geplande operaties worden uitgesteld.
Kwetsbare patiënten
Vooral afdelingen waar veel kwetsbare patiënten liggen – zoals cardiologie en longgeneeskunde – merken de impact. “Op onze afdeling heeft ongeveer 70 procent van de patiënten een infuus,” vertelt Mart. “Toch wisten we niet hoe vaak flebitis voorkwam.”
Onderzoek vanaf de werkvloer
Omdat er geen cijfers waren, besloten Ellis en Mart zelf onderzoek te starten. Ze bekeken bij honderd patiënten de infuusplaats, gebruikte materialen en medische achtergrond. Na twee weken volgde een tweede ronde om te zien of er infecties ontstonden. Ellis: “Infuuszorg gebeurt dagelijks, op álle afdelingen. Dan wil je ook weten hoe je die zorg zo goed mogelijk uitvoert.”
In kaart brengen
Uit de resultaten haalden ze verbeterpunten die ze koppelden aan wetenschappelijke literatuur. Zo brengen ze in kaart waar de risico’s liggen en wat er anders kan.
Registratie blijft grootste knelpunt
Een opvallende uitkomst: in het digitale patiëntendossier bestaat geen plek om flebitis goed vast te leggen. “Als je iets niet kunt registreren, kun je het ook niet volgen,” legt Mart uit. “Daarvoor moeten we samenwerken met verschillende teams in het ziekenhuis. Iedereen wil wel, maar de puzzel moet nog gelegd worden.”
Eerste stappen
Het uiteindelijke doel is duidelijk: minder flebitis, kortere opnames en lagere zorgkosten. En volgens de onderzoekers zijn de eerste stappen al gezet. “Flebitis is nu een dagelijks gespreksonderwerp,” vertelt Mart. “Die bewustwording is al winst.”
Onderzoek combineren met de zorgtaak
De verpleegkundigen voeren het onderzoek grotendeels naast hun dagelijkse zorgtaken uit. Dat kost tijd, maar de motivatie is groot. Mart: “Het onderwerp is belangrijk. Daarom máák ik er tijd voor.” Ellis: “We laten zien dat zorg echt beter kan. Dat is goed voor de patiënt én voor ons beroep.”
Elkaar scherp houden
Hun samenwerking helpt daarbij. Ellis: “We houden elkaar scherp en inspireren elkaar.” Mart: “Ellis heeft veel ervaring met onderzoek. Dankzij haar netwerk weten we precies bij wie we moeten zijn.”
Oproep aan collega-verpleegkundigen
Ellis en Mart hopen dat hun werk andere collega’s aanmoedigt om ook onderzoek te doen. “Verpleegkunde is meer dan alleen verzorgen,” zegt Ellis. “Met onderzoek toon je aan dat je verantwoordelijkheid neemt voor kwaliteit en de toekomst van de zorg.” Mart vult aan: “Binnen ZGT lopen zoveel goede ideeën rond. Je moet alleen wél de stap zetten om er iets mee te doen.”
