Het contact tussen Nasser Taghavian (52) en Hugo Vogelzang (95) is een voltreffer te noemen: De Iraanse Nasser, die in het asielzoekerscentrum woont, gaat elke week een middag naar de gepensioneerde leraar Engels. En dat pakt voor hen allebei geweldig uit. Want Nasser leert Nederlands en de hoogbejaarde Hugo voelt zich zinvol omdat hij nog beter leert luisteren. En dan is er ook nog hun gezamenlijke passie voor filosofie.
Wekelijks
Nasser en Hugo werden aan elkaar gekoppeld door vrijwilliger bemiddelaar Stella Bolink van Almelo voor Elkaar, onderdeel van Avedan. Zij komt wekelijks bij Hugo om hem te helpen met boodschappen. Toen de belezen Hugo aangaf dat hij nog wel zinvol vrijwilligerswerk wilde doen en Nasser zich bij Avedan-collega Annemarie Degger bij de #Meedoen-balie in het AZC meldde voor een taalmaatje, was 1 en 1 plotseling 3.
Goede match
Nasser was in zijn moederland professor filosofie aan een universiteit van Teheran. En laat dat nu net een enorme interesse zijn van Hugo. ‘We zijn een hele goede match. We praten over van alles, van filosofie en politiek tot de situatie in de wereld en geloof. Hugo is een bron van wijsheid, bij hem kan ik mijzelf uitdrukken’, vertelt Nasser enthousiast. En Hugo is al even enthousiast over zijn nieuwe vriend. ‘Nasser is een ontwikkelde en bescheiden man. We hebben dezelfde interesses en kunnen op gelijk niveau praten, niet alleen over ditjes en datjes. En ik houd van luisteren, dat vind ik ook fijn in de wijkkamer’.
‘Ter Apel was zwaar’
En dus is de wekelijkse praatmiddag nu voor beiden een hoogtepunt in de week. Hugo kan de skills gebruiken die hij in zijn 31 jaar als leraar opdeed en Nasser vindt zijn weg in Almelo. Dat ze van nut willen zijn, is ook iets wat hen bindt. ‘Ik wil mijn kansen in Nederland pakken en iets terug doen. De eerste tijd nadat ik mij gemeld had in Ter Apel was heel zwaar maar nu ben ik vol hoop’. En Hugo? Die weet wel zeker dat zijn maatje iets moois gaat brengen in ons land. ‘Jij wordt weer professor’, zegt hij vol vertrouwen.
Weergaven: 11
